Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ ΜΕΡΟΣ 1ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

2015-03-30 18:36

       Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού.Όττο Φον Μπίσμαρκ, 1815-1898, Γερμανός Καγκελάριος
       Η πολιτική είναι η ευγενής εκείνη τέχνη μέσω της οποίας παίρνεις τις ψήφους των φτωχών και τα κεφάλαια των πλουσίων, υποσχόμενος ότι θα προστατεύσεις τους μεν από τους δε. Oscar Ameringer 
       
Η πολιτική υποτίθεται πως είναι το δεύτερο αρχαιότερο επάγγελμα του κόσμου. Προσωπικά έχω φτάσει να συνειδητοποιήσω ότι μοιάζει πάρα πολύ με το πρώτο… Ρόναλντ Ρήγκαν
       
Η πολιτική είναι η τέχνη να αναζητάς προβλήματα, να τα βρίσκεις - υπάρχουν δεν υπάρχουν - να τους δίνεις μια λάθος διάγνωση και να εφαρμόζεις μετά μια λαθεμένη θεραπεία γι’ αυτά. Ernest Benn
       Χιλιάδες είναι τα αποφθέγματα που μπορούμε να αναφέρουμε για την πολιτική.Η πολιτική είναι μία ''τέχνη'' η οποία συνοδεύει το ανθρώπινο είδος απο την ύπαρξή του και βρίσκεται σε κάθε κομμάτι της ζωής μας.Σε κάθε κομμάτι;Γίνεται να έχει θέση η πολιτική στον αθλητισμό;Μέσα απο μία σειρά άρθρων θα ανακαλύψουμε πως η πολιτική μπορεί να εισχωρήσει στον αθλητισμό,να τον μολύνει,να τον επηρεάσει,ακόμα και να τον χρησιμοποιήσει.Αρχή απο το πιό αγνό κομμάτι του αθλητισμού,τους Ολυμπιακούς αγώνες.Θα δούμε πώς το 1936 στο Βερολινο οι Ολυμπιακοί αγώνες χρησιμοποιήθηκαν για πολιτική προπαγάνδα απο τον Αδόλφο Χίτλερ και τους Ναζί.Το πολιτικό μήνυμα με τις υψωμένες γροθιές με τα δερμάτινα μαύρα γάντια στους Ολυμπιακούς του 1968 στο Μεξικό.Το μποϊκοτάζ των Αφρικανικών κρατών το 1976 επειδή η Νέα Ζηλανδία μετείχε σε αγώνες rugby στην Νότιο Αφρική.Την άρνηση των Η.Π.Α να αγωνιστούν στους Ολυμπιακούς της Μόσχας το 1980 επειδή η Σοβιετική Ένωση εισέβαλε στο Αφγανιστάν.Το μποϊκοτάζ της Σοβιετικής Ένωσης στους επόμενους Ολυμπιακούς το 1984 στο Λος Άντζελες.Την κοινή αποστολή της Νότιας και της Βόρειας Κορέας το 2000 και το 2004.
Οι Ολυμπιακοί αγώνες άλλωστε ως θεσμός είναι μακροβιότεροι της δημοκρατίας!Δημοκρατία υπήρξε επί δύο περίπου αιώνες, για ορισμένες ελληνικές πόλεις(με πρώτη την Αθήνα)κατά την αρχαιότητα και επί δύο περίπου αιώνες στη νεότερη και σύγχρονη εποχή στην Ευρώπη και τη βόρεια Αμερική και μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο στην Ιαπωνία και μερικές ακόμα χώρες.Οι Ολυμπιακοί Αγώνες επέζησαν ως θεσμός 1.169 χρόνια κατά την αρχαιότητα και επί 112 χρόνια βρίσκονται εν ζωή στη σύγχρονη εποχή.
           Προέλευση των αγώνων
       Υπάρχουν δύο εκδοχές-μύθοι για το πως ξεκίνησαν.Ο πρώτος αφορά τον Πέλοπα(απο τον οποίο πήρε το όνομά της η Πελοπόνησσος!)πρίγκιπα της Μικρασιατικής Λυδίας και την συμμετοχή του στις αρματοδρομίες που διοργάνωσε ο βασιλιάς Οινόμαος της Πίσας.Ο νικητής θα έπαιρνε για γυναίκα του την Ιπποδάμεια που ήταν κόρη του βασιλιά!Ο Πέλοπας κέρδισε,παντρεύτηκε την Ιπποδάμεια και για να γιορτάσει την νίκη του καθιέρωσε τους Ολυμπιακούς αγώνες.Ο δεύτερος μύθος είναι για τον ημίθεο Ηρακλή.Στον 5ο του άθλο ο Ηρακλής είχε συμφωνήσει με τον βασιλιά της Ηλείας Αυγέα να του καθαρίσει τους στάβλους και σαν αντάλλαγμα θα έπαιρνε το ένα δέκατο των αγελάδων του βασιλιά.Ο Αυγέας δεν τήρησε την υπόσχεσή του,ο Ηρακλής του κύρηξε τον πόλεμο,τον κέρδισε και προς τιμήν του πατέρα του Δία καθιέρωσε τους Ολυμπιακούς αγώνες.
         Σύντομη ιστορική αναδρομή
      Οι Ολυμπιακοί αγώνες ξεκίνησαν το 776π.Χ στην αρχαία Ολυμπία..Αρχικά δικαίωμα συμμετοχής είχαν μόνο ελεύθεροι Έλληνες πολίτες.Αργότερα με την επικράτηση της Ρωμαίκής αυτοκρατορίας,δικαίωμα συμμετοχής απέκτησαν όλοι οι πολίτες της αυτοκρατορίας.Διεξάγονταν κάθε 4 χρόνια,στην πρώτη πανσέληνο μετά το θερινό ηλιοστάσιο και διαρκούσαν μία μέρα.Αργότερα με την αύξηση των αθλημάτων η διάρκεια των αγώνων έφτανε τις πέντε μέρες.Για όσο διαρκούσαν οι αγώνες υπήρχε διακοπή των συρράξεων και κάθε είδους εχθροπραξιών(η πρώτη πολιτική ''παρέμβαση''),ενώ απαγορευόταν και η εκτέλεση της θανατκής ποινής.Στη συνέχεια η περίοδος της ''ανακωχής'' αυξήθηκε στους 3 μήνες!Η είσοδος των γυναικών στο στάδιο που τελούνταν οι αγώνες απαγορευόταν με  ποινή για την τέλεση του αδικήματος τον θάνατο!
Οι αθλητές αγωνίζονταν για την δόξα και μοναδικό έπαθλο ήταν ένα στεφάνι απο κλαδί ελιάς απο το ιερό δέντρο της Ολυμπίας.Όταν οι Ολυμπιονίκες επέστρεφαν στην πόλη γκρεμιζόταν μέρος του τείχους της για την είσοδό τους.
Ο θεσμός των αγώνων κράτησε μέχρι το 393μ.Χ όταν και καταργήθηκε σαν ειδωλολατρική τελετή απο τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο τον πρώτο.
           Η αναβίωση
Ο βαρώνος Πιέρ Ντε Κουμπερτέν(ο οποίος ήταν Γενικός Γραμματέας των γαλλικών αθλητικών σωματείων)σε ένα συνέδριο στο πανεπιστήμιο της Σορβόνης στο Παρίσι,το οποίο έγινε 16-23 Ιουνίου του 1894,παρουσίασε τις ιδέες του στο διεθνές ακροατήριο.Την τελευταία ημέρα του συνεδρίου αποφασίστηκε οι πρώτοι μοντέρνοι Ολυμπιακοί αγώνες να διεξαχθούν το 1896 στην Αθήνα,την χώρα και την πόλη που τους γέννησε.Έτσι γεννήθηκε η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή με πρώτο πρόεδρο τον Μακεδόνα Δημήτριο Βικέλα,γενικό γραμματέα τον βαρώνο Ντε Κουμπερτέν και μέλη προσωπικότητες απο διάφορα κράτη.Παρ'όλο που ο πρώτοι αγώνες ήταν άκρως επιτυχημένοι,αποφασίστηκε,οι δεύτεροι αγώνες,να διεξαχθούν σε άλλη χώρα.Έτσι έγιναν το 1900 στο Παρίσι.Το 1924 διεξήχθη ''εβδομάδα χειμερινών αγώνων'' υπο την εποπτεία της Δ.Ο.Ε η οποία σημείωσε τεράστια επιτυχία με αποτέλεσμα το 1925 να αποφασιστεί η διεξαγωγή χειμερινών Ολυμπιακών αγώνων.Μέχρι το 1992, οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί αγώνες διεξάγονταν την ίδια χρονιά με τους Θερινούς αγώνες. Το 1986 η ΔΟΕ αποφάσισε οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί να γίνονται κάθε τέσσερα χρόνια αλλά δύο χρόνια μετά τους Θερινούς.
Ο Α' παγκόσμιος πόλεμος δεν επέτρεψε την διεξαγωγή των θερινών αγώνων το 1916,ενώ ο Β΄ παγκόσμιος πόλεμος αυτούς του 1940 και του 44'.
Διαβάστε το δεύτερο μέρος εδώ

                                                                                                         Δημήτρης Λιαργκόβας